Bekeerd tot de Islaam

Assalaamu 'alaykoum wa rahmatoullaahi wa barakatouhou,

Ik hoop dat jullie allen verkeren in een staat van gezondheid en Imaan, in sha Allah. Ik dacht maar eens mijn bekeringsverhaal met jullie te delen, omdat men er vaak nieuwsgierig naar is en er belangstelling voor heeft. 

Alweer 3 jaar geleden, februari 2012, ben ik op 15 jarige leeftijd bekeerd tot de Islam. Mijn leven heeft een totaal andere wending genomen. Het bekeren tot de Islam is en blijft een keuze die, voor de meeste mensen in mijn omgeving, niet altijd te begrijpen valt. Mijn leven als ongelovig, Nederlands schoolmeisje stopte en een geheel nieuwe wereld opende zich voor mij. In mijn gezin werd er weinig gesproken over religieuze zaken. Hoewel mijn ouders hele open en best spirituele mensen zijn, hielden mijn ouders zich niet bezig met het belijden van een religie, God, het Hiernamaals etc. We bespraken voornamelijk zaken met betrekking tot "wereldse zaken" zoals school, werk, liefde, vriendschap en dergelijke. Ik zat op een katholieke middelbare school en de school was niet multicultureel. Ook de plaats waar ik woonde met mijn ouders, bestond voornamelijk uit autochtone Nederlanders. 

Ik had desondanks mijn niet-multiculturele omgeving een beste vriendinnetje van Marokkaans- en Chinese afkomst. Zij is al een jarenlang bijna elke dag aan mijn zijde en heeft mij door dik en dun gesteund, ik vraag Allah haar te zegenen en haar te voorzien van hetgeen haar hart wenst! Ik vond alles reuze interessant aan het ontdekken van haar cultuur. Er was een hechte band onder families, wat ik best wel miste in mijn eigen familie. Ik zag mijn familie altijd maar een paar keer per jaar, tijdens verjaardagen en feestdagen. Ik merkte bij veel Islamitische families ook een bijzondere gastvrijheid, warmte en veel humor en gezelligheid. Maar ondanks ik dit alles niet kon terugvinden in mijn eigen familie, kan nog altijd het hardst kan lachen met mijn eigen vader en ik ben altijd heel gehecht geweest aan mijn lieve ouders en zus. 

Ik interesseerde mij erg in andere culturen en ik kwam vooral altijd uit bij het geloof. Een religie wat voorschriften meedraagt van vriendelijkheid jegens anderen, vrijgevigheid en respect en trots. Eenmaal verder verdiept hierin, volgde ik ook veel Islamitisch gerelateerde kanalen op Youtube en predikers op Social media. Hoewel ik niet stil sta bij "Liefde op het eerste gezicht" was dit wel het geval bij mijn eerste kennismaking met de Islam. Het leren over de Islam en het leren over mijn Schepper, maakte een hele omslag in mijn leven en het verwarmde mijn hart. Ik begon stil te staan bij serieuze vragen en onderwerpen, over het wereldse leven en het hiernamaals. De een zal dat een erg jonge leeftijd vinden om serieus na te denken over het leven aangezien je op 15 jarige leeftijd nog 'kind' bent en veel fases doorgaat. Maar ik zie het vooral als een zegening dat Allah, de Almachtige mij op jonge leeftijd heeft geleid naar de Islam. 

Ik las een verhaal, wat ik eerder op deze blog met jullie heb gedeeld (zie: "Hoe zit het met de ware?"), wat voor mij veel veranderde. Dit verhaal gaf mij veel overtuiging en geruststelling. Het voelde alsof veel puzzelstukjes op de juiste plaats terecht kwamen. Allerlei onzekerheden en vraagtekens vielen op zijn plek. Het leek allemaal zo logisch en onoverkomelijk begon ik mezelf af te vragen waarom ik voorheen nooit zo heb stilgestaan bij het leven en wie wij als schepselen zijn, wat ons doel is. Hoe heb ik nooit kunnen stilstaan bij de pracht van de natuur en niet gedacht aan Degene die dit allemaal geschapen heeft? Hoe heb ik nooit stilgestaan bij het leven en de dood? Hoe heb ik mij nooit afgevraagd of al deze schepselen, dieren, mensen, klein en groot, op deze wereld zijn gebracht met een reden? 

In volle overtuiging ben ik meer gaan opzoeken en lezingen gaan bekijken. Lezingen van o.a. Aboe Ismail, "Beste Zuster", een prachtige lezing die goed beschrijft waarom "de hijaab" is voorgeschreven voor de moslims en een aansporing tot het bedekken van jouw schoonheid als moslimvrouw. Deze lezing is mij tot de dag van vandaag bijgebleven. Ook de lezing "De Afrekening" staat in mijn geheugen gegrift. Hierin wordt uitgebreid gesproken over de dood en de Dag des Oordeels. Onder andere deze lezingen versterkten mijn geloof in Allah en brachten mij dichter tot Hem.

Ik kon er eigenlijk niet meer omheen. Ik geloofde met mijn gehele hart zo sterk in het bestaan van Allah soubhanahou wa ta'ala en Zijn Eenheid. Ik geloofde in de Quraan en het gaf mij zoveel rust. Ik wist al in mijn hart dat ik een moslim was en ik wilde het ook niet meer ontkennen. Ik wil dit ontdekken en praktiseren. Ik wil mij bekeren! 

Ik ben nu, Al Hamdoulillaah, 3 jaar verder en probeer elke dag nieuwe kennis te vergaren in combinatie met mijn wereldse leven op school en op het werk. Naar mate ik zo goed mogelijk de Quraan en de Sunnah probeer vast te houden, merk ik dat de Islam mij heeft veranderd in een volledig nieuw persoon. Geduldiger, niet-materialistisch (althans, ik streef ernaar dit volledig te bereiken) en verder verwijderd van boosheid en angsten. Ik zie hoe belangrijk oprechtheid is en hoe de toewijding aan Allah soubhanahou wa ta'ala je een beter mens maakt. Het onderhouden van de Salaat biedt rust en reinigt de ziel en het hart. Al Hamdoulillaah, ik voel mij elke dag gezegend met mijn religie, waar Allah soubhanahou wa ta'ala mij naar toe heeft geleid. In de diepte van mijn onwetendheid vond ik deze religie van vrede, saamhorigheid en waarheid.

Omringd door waardevolle en lieve zusters. Een prachtige band omwille van Allah, Degene die ons heeft samengebracht. Ik weet dat ik hen kan vertrouwen en ik zij zijn degenen die mij herinneren aan mijn gebeden en mij aansporen tot het goede. En ik hen. 

Ik heb, alle lof zij Allah, zoveel geluk met mijn ouders, die mij accepteren zoals ik ben. Ookal vonden zij het moeilijk om de verandering mee te maken. Ze hadden liever gehad dat ik wachtte tot mijn 18e. Maar mijn hart geloofde al volledig in het bestaan van Allah en ik wilde niets liever dan de voorschriften van de Quraan toepassen in mijn eigen leven. Ik wist dat het voor mij was en ik heb daarin helaas mijn ouders moeten teleurstellen. Mijn ouders waren vooral bekend met de Islam zoals deze wordt gepresenteerd binnen de media. Maar een ieder die zich zo makkelijk laat overtuigen door de media, zou ik vragen de moeite te nemen om uit te zoeken wat de Islam werkelijk voor een religie is. De Islam is geen religie vol haat en afgunst. Onze geliefde profeet Mohammed salAllaahou 'alayhi wa salaam was het meest ver verwijderd van haat en boosheid. En 1 van de meest nobele daden, is liefdadigheid. Zo heb ik in het begin van mijn bekering geleerd dat een moslim zelfs al wordt beloond voor zijn/haar glimlach. De rechtvaardigheid van de Islam is in mijn ogen het mooiste wat er is.

Er waren wel momenten dat ik de hoop kwijt raakte en dacht dat niemand thuis mij accepteerde en mij begreep. Ik heb me vaak leeg gevoeld en eenzaam, waarna ik mijn rust vond in het gebed. Er zijn heel wat discussies thuis doorheen gegaan en heel wat woordewisselingen hebben plaatsgevonden. Maar de standvastigheid als moslim was er, en zal er, in sha Allah, altijd in blijven zitten. Na enige tijd ben ik meer op mijn gemak thuis en is de rust wedergekeerd. Mijn ouders respecteren mijn keuze en ze staan ervoor open om te lezen en te leren over de Islam. Het interesseert hen omdat ik ervoor heb gekozen en ik hoop een dergelijke inspiratie voor hun te kunnen zijn. Ya Allah, ik vraag U mijn ouders te leiden zoals U mij hebt rechtgeleid, ameen.

Allah azza wa djall heeft de mensen met een verstand geschapen. Hij heeft op hen de Openbaring doen neerdalen en Profeten naar hen gezonden die uitnodigden tot de Waarheid en waarschuwden tegen valsheid. Vervolgens heeft Allah de mensen aan hun vrije wil overgelaten. De mensen zijn volledig vrij in de keuzen die zij maken. Gehoorzamen zij de Profeet, dan baten zij zichzelf. Volgen zij hem (vrede zij met hem) niet, dan schaden zij zichzelf.

Dit zoals Allah, de Verhevene, zegt (interpretatie van de betekenis): “Zeg: ,,O mensen, waarlijk, de Waarheid van jullie Heer is tot jullie gekomen. Wie dan de Leiding volgt: voorwaar, hij volgt die slechts in zijn eigen voordeel. En wie dwaalt: voorwaar, die dwaalt slechts ten nadele van zichzelf. En ik ben geen bewaker over jullie.” 

(Soerat Yoenoes: 108)

Moge Allah soubhana wa ta'ala van jullie houden en jullie allen zegenen en voorzien van de schoonheid van al-Imaan!

Wa alaykoum salaam,

Liefs, Firdaous Oum Adam