Meervoudstermen in de Qor'aan

Assalaamu 'alaykoum wa rahmatoullaahi wa barakatouhou,

Wellicht dat er onder meerdere van ons wel eens de vraag omhoog is gekomen 'Waarom maakt Allah soubhanahou wa ta'ala in de Qor'aan veelvuldig gebruik van de woorden Wij en Onze, wanneer Hij naar Zichzelf verwijst? Is dit bewijs voor de ongelovigen die beweren dat Jezus ('Isaa 'alayhi sallam) Zijn zoon is?

Antwoord:

1- Het is een kenmerk van de Arabische literaire stijl dat iemand naar zichzelf verwijst met het voornaamwoord “nahnoe” (wij) als teken van respect of eer. Hij kan ook het woord “ena” (ik) gebruiken als verwijzing naar één persoon, of de derde persoon enkelvoud “hoewa” (hij). Alle drie stijlen worden in de Qor'aan gebruikt. De eersten die de Boodschap te horen kregen, waren immers de Arabieren en Allah soebhanahoe wa ta'ala sprak ze toe in hun eigen taal.

(Fataawa al-Ladjnah ad-Daa´imah 4/143)

2- Allah soebhanahoe wa ta'ala verwijst soms naar Zichzelf met een voornaamwoord in het enkelvoud en soms ook in het meervoud, zoals in de ayah:

"Voorwaar, Wij hebben jou e`en duidelijke overwinning geschonken. " 

(48:1)

en in soortgelijke ayaat. Maar Allah soebhanahoe wa ta'ala gebruikt nooit het tweevoud om naar Zichzelf te verwijzen. Het meervoud duidt namelijk op het respect wat Hem toekomt, en het tweevoud verwijst slechts naar een specifiek aantal (en meer niet) en Hij is daar ver boven verheven. 

(Al-´Aqiedah at-Tadmooeriyyah – Shaykh al-Islaam Ibn Taymiyyah p.75)

3- De woorden “Nina” (waarlijk, wij ..) en “nahnoe” (wij) en andere vormen van het meervoud kunnen gebruikt worden wanneer iemand spreekt namens een groep, maar ook wanneer het slechts één persoon betreft en het gebruikt wordt als aanduiding van respect of eer. Ook koningen en andere leiders bedienen zich hiervan, wanneer ze verklaren: “Wij hebben besloten dat …” In een dergelijk geval spreekt er maar één persoon en wordt het meervoud gebruikt uit respect. Degene Die het meest recht heeft op respect, is Allah soebhanahoe wa ta'ala . Wanneer Hij zich dus in de Qor'aan bedient van woorden als “innaa” en “nahnoe” is dit om respect en verheerlijking duidelijk te maken en niet om te verwijzen naar een groep. Wanneer het gebruik van dergelijke meervouden in een vers voor verwarring zorgt, dienen we te verwijzen naar duidelijke, ondubbelzinnige ayaat ter verheldering. Als bijvoorbeeld een christen beweert dat een vers zoals:

"Voorwaar, Wij zijn het Die de Vermaning (de Qor´aan) hebben neergezonden en voorwaar, Wij zijn daarover zeker de Wakers." 

(15:9)

het bewijs is voor een goddelijke drie-eenheid, kunnen we deze claim weerleggen door een duidelijke ayah aan te halen:

"En jullie God is één God. Geen god is er dan Hij, de Erbarmer, de Meest Barmhartige." 

(2:163)

of:

"Zeg: “Hij is Allah, de Enige." 

(112:1)

Op deze manier wordt verwarring voorkomen voor degene die de waarheid zoekt.
Telkens wanneer Allah soebhanahoe wa ta'ala het meervoud voor Zichzelf gebruikt, is dit gebaseerd op het respect en de eer die Hij verdient en op het grote aantal Namen en Eigenschappen dat Hij bezit en op het grote aantal troepen en engelen dat Hij heeft.

(Al-'Aqiedah at-Tadmoeriyyah – Shaykh al-Islaam Ibn Taymiyyah, p. 109)

Wa Allaahoe a'lam – En Allah weet het het beste.

Wa salaamou alaykoum,

Firdaous Oum Adam